الهى خوشا آندم که در تو گمم.
الهى خوشا آنانکه همواره بر بساط قرب تو آرمیده اند.
الهى اگر عنایت تو دست ما را نگیرد از چهل ها چله ما هم کارى برنیاید.
الهى دولت فقرم را مزید گردان.
الهى اگر بخواهم شرمسارم و اگر نخواهم گرفتار.
الهى دیده از دیدار جمال لذت میبرد و دل از لقاى ذوالجمال.
الهى اگر گلم و یا خارم از آن بوستان یارم.
الهى خنک آن کس که وقف تو شد.
الهى کلمات و کلامت که اینقدر شیرین و دلنشین اند خودت چونى.
الهى اثر و صنع توام چگونه بخود نبالم.
الهى اگر ستار العیوب نبودى ما از رسوایى چه مى کردیم.
الهى روزم را چو شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى.
الهى اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیست که تو دارایى منى.
الهى عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل آن گوید دور باش و این گوید زود باش.
الهى از نماز و روزه ام توبه کردم بحق اهل نماز و روزه ات توبه این نا اهل را بپذیر.
الهى چون در تو مى نگرم از آنچه خوانده ام شرم دارم.
الهى آن خواهم که هیچ نخواهم.
الهى چون تو حاضرى چه جویم و چون تو ناظرى چه گویم.
الهى ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره اى و ما همه هیچکاره ایم و تنها تو کاره اى.
الهى چگونه خاموش باشم که دل در جوش و خروش است و چگونه سخن گویم که خرد مدهوش و بیهوش است.