ای به صدقت تا صف محشر سلام از صادقان وی درخشیـده کـلامت در کـلام صادقان نـام زیبـایت عیـان در صـدر نـام صادقان هم امـام صـادق استـی هـم امام صادقان مردی از تبار نور و عرفان، به آوایی حزین، نغمه خداحافظی می خواند و کوچه های غربت جهان، زیر گام هایش سر خم کرده اند تا عبور تمام صداقت را در خویش احساس کنند. دل گرفته یاد ایوان بقیع دیده ای داریم گریان بقیع حیف بر خاکش بتابد آفتاب سایه ی عرش است بر جان بقیع *** شعله ها پشت در خانه ی حق برپا شد زنده یکبار دگر داغ غم زهرا شد گویی آتش زدن خانه در اینجا رسم است خانه هایی که در آن نام علی احیا شد *** دوباره شهر غزل بوی سوختن می داد شبیه حادثه کوچه! هم نشد، هم شد نشد- زمان علی ناسزا نمی گفتند اگر چه بی ادبی ها به اسم اعظم شد و شد- به خاطر این که از آسمان مردی «زمینه های زمین خوردنش فراهم شد» شهادت مظلومانه رئیس مذهب تشیع، حضرت امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد. *** امام صادق علیه السلام : هر م?منى که گرفتارى م?منى را بر طرف کند، خداوند هفتاد گرفتارى دنیا و آخرت را از وى دور مىسازد . (مستدرک الوسائل: 12/413) موسپید است دگر از تب و تاب افتاده روی دستش چو علی رد طناب افتاده دیده گریان شده یکبار دگر، مطمئنم یاد لب تشنگی طفل رباب افتاده *** چون مرتضی سرای تو آتش کشیده اند نا محرمان به بیت تو حرمت دریده اند دست تو را چو حیدر کرار بسته اند اطفال تو به خانه حرامی بدیده اند *** پای برهنه و سر عریان به کوچه ها تو بودی و خیانت منصور بی حیا ذکرت میان آن همه غم یا حسین بود تو سوختی به یاد شهیدان کربلا بغضِ غریبی گلوی عالم را می فشارد و سنگینی داغی جان‌سوز بر قلب زمین زخم می زند. ملائک، کوچه پس کوچه های مدینه را در پیِ مرد بی نظیری می گردند که محضرِ مبارکش، منبع فیض آسمانی بود؛ اما چه سود که اینک خوشه های زهرآگینِ کینه منصور، قلب سپیدش را هزارپاره کرده است. پشت مرکب بخدا از نفس افتاد دگر نیمه ی شب بخدا از نفس افتاد دگر پشت مرکب بخدا یاد غم کرببلاست یاد زینب بخدا از نفس افتاد دگر امام صادق علیه السلام : خوشترین آسایش، نومیدى از مردم است. (مشکاة الأنوار: 324) دست بسته دل شب هستی ما را بردند پسر فاطمه را بار دگر آزردند خانه ی فاطمه را بار دگر سوزاندند بی عمامه پسر شیر خدا را بردند *** آموزگار مکتب اثنی عشر تویی آیینه ی خدای، در این بحر و بر تویی آن سروری که در عوض ناسزای خصم پُر کرده کیسه اش همه درّ و گوهر تویی *** شبهای تیره عراق آرام بگیرد که دیگر مأمورین سیاهدلِ عباسی، از دیوارهایِ خانه ولایت بالا نمی روند، و جانشینِ خدا را از سجاده نماز، با سروپای برهنه به دربارِ جور نمی برند! بار دیگر امامی در سوگِ پدر شهیدش می نشیند و لحظه های تلخِ وداع آن دو، بر شانه های تاریخ هجوم می آورد. *** گلزار بقیع مدفنی را کم داشت در هجر امام شیعیان ماتم داشت می ریخت ز تابوت امام صادق خاکی که مدینه بر سر عالم داشت *** امام صادق علیه السلام: سه چیز محبّت مىآورد: دیندارى ، تواضع و بخشش . (تحف العقول: 315 ای جلوه ی نهایت عشق و لسان عشق وی آسمان علم خدا، کهکشان عشق با یک نظاره حاجت او را روا کنی هر کاو رسیده بر در تو با زبان صدق *** نسل در نسل عشق دارم، عاشقم چون گرفتارت کما فی السّابقم شیعه ی فقه و اصول مذهبم زنده از انوار قال الصّادقم
توسط : 
